Vanwege het coronavirus werken onze medewerkers thuis.

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Ik had niet gedacht ooit bevestiging van de zijkant van een afvalcontainer te halen, maar het was zover. Witte verfletters op die grijze bak op de stoep: ‘Iedereen is onzeker’. Is wel zo, dacht ik. Verfrissende boodschap ook, na het meer traditionele boze gekladder dat ik eerder tijdens mijn fietsritje naar huis tegen was gekomen: ‘QR = apartheid’ op een stoplicht, ‘All Cops Are Bastards’ op een welkomstbord in een straat.

Iets verderop zit mijn TrainMore, een fitnessketen met een naam die een beetje als een bevel klinkt. Het hele concept van TrainMore is dat je minder betaalt voor je abonnement hoe vaker je gaat – je snapt meteen waarom het zo’n succes is, want als je Nederlanders ergens de deur voor uit krijgt, is het korting. Afijn, ik vond deze week voor de zoveelste keer een groene folder voor het allereerste ‘TrainMore Locker Room Festival’ in, jawel, mijn kluisje. Briljante marketing, dat ten eerste. Maar elke keer weer denk ik: er is weinig dat me minder plezier zou geven dan een festival van een sportschool.

Ik stel me een bar met uitsluitend calorieloos fruitwater voor, mannen die in tanktops in groepjes staan te praten over hoeveel gewicht ze weg kunnen drukken en de dj’s vragen hoeveel setjes ze nog moeten.

De folder geeft niet veel weg. Wel dat er ‘geen fitness’ zal zijn. ‘We dagen onszelf alleen fysiek uit door te dansen op de beats’. Want, zo eindigt het: ‘We zijn meer dan een sportschool.’

Zo voelt het ook voor sommige mensen. Mensen voor wie de sportschool zingeving is, die er vrienden hebben gemaakt en misschien alleen daar zien, die zich deel voelen van een kleine gemeenschap. Zo iemand is mijn beste vriend Tim, die uiteraard heel enthousiast is over het festival en me mee wil hebben. Tim besloot twee jaar geleden toe te werken naar zijn droomlichaam. Hij ging jaloersmakend gedisciplineerd naar zijn TrainMore en heeft nu ook een jaloersmakende verzameling spieren.

Dan heb je mensen zoals ik, voor wie de TrainMore gewoon ‘die ene sportschool op de hoek vlak bij huis’ is. En voor wie de sportschool zelf een plek is waar je met frisse tegenzin een uurtje of anderhalf trekt en duwt voor precies genoeg dopamine om de ontevredenheid over je lichaam te temmen. Zeker als homo krijg je al snel een overdreven negatief beeld van je lichaam, het lijkt alsof we allemaal ooit besloten hebben dat bankdrukken de beste traumaverwerking is.

Ik zoek mijn resolute afwijzing van dat festival dan ook vooral bij mezelf. Tot de dag dat er genoeg afvalcontainers op me hebben ingepraat.

Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt. U kunt ons ook anoniem een tip geven.